Inmiddels zijn we in Kotor| (Montenegro) aangekomen maar ik zou nog even eea vertellen over de homestay bij Florian.. Zijn guesthouse zou op 10 min lopen van het centrum zijn, maar de minuten in albanie duren blijkbaar iets langer dan bij ons want het hostel lag midden in de Alpen.. Wel perfect gesitueerd, super mooie uitkijk op de bergen..

Zijn Guesthouse was gewoon bij hem thuis.. Hij woonde daar met zijn vader en moeder, zussen en broers, ooms en tantes en allemaal kleine kinderen... Een typisch Albanees gezin.. Naar mijn idee hadden deze mensen het niet slecht.. Zijn vader maakte wijn en hij verbouwde allerlei groenten en fruit.. Op een gegeven moment stonden we ook midden in die boomgaard om fruit van de boom te proeven.. Weigeren was geen optie want dat vatten ze dan op als een belediging...

Bij het hostel zat het diner en het ontbijt inbegrepen, dat laatste is niet zo bijzonder, het eerste wel.. Al die vrouwen waren druk bezig met het voorbereiden van de maaltijd.. Ik was nog een beetje huiverig omdat ze ook veel 'interiors' eten, dat zijn ingewanden enzo dus niet echt relax.. En ja, weigeren is geen optie.. Op een gegeven moment kwam Florian met het verlossende woord dat de maaltijd bestond uit vegetables, groenten dus.. En als ik zeg dat die maaltijd perfect was dan doe ik die maaltijd eigenlijk nog te kort... Typisch Albanese cuisine met allemaal pepers, die dan niet zo scherp waren, aubergine, soort griekse salade, homemade kaas en brood en dus huisgemaakte wijn.. Die wijn kostte wel 5 euro extra maar dat terzijde... Die kaas was overigens super sterk; die had zijn buurman gemaakt (die vier kilometer verder woont haha).. Ik had als eerste die kaas geproefd en zij dat het perfect was, daarna had vdv een super groot stuk genomen en die ging gelijk helemaal van de kaart hahaha, echt geniaal...

Na de maaltijd hebben we ongeveer wel verplicht een aantal uur met Florian moeten praten.. Die gast had best een hoop te vertellen maar niet alles even boeiend; zijn Engels was wel ok dus dat viel dan weer mee.. Een verhaal was zeker wel relaxed, namelijk dat er een Amerikaan daar had geslapen die op rondreis was met een motor die hij in Bulgarije had gekocht.. Maar opeens moest ie ineens terug naar Amerika dus zei hij tegen Florian dat hij een probleem had.. Afijn, die motor heeft ie daar laten staan en die haalt ie volgend jaar weer op hahaha...

Naast ons was er trouwens nog een Poolse gast daar bij Florian; relaxe kerel ook.. Die zou daar een aantal dagen blijven maar vond het idee ook niet echt relaxed dat wij vandaag weggingen; hij vroeg ook constant aan Florian of er nog andere gasten kwamen. Ik vraag me ook serieus af hoe die gast het gehad zou hebben als wij er niet waren.. Dan zat hij daar alleen met Florian en zijn familie.. Niet dat dat onveilig is maar wel saai; juist het backpacken is relaxed omdat je eens wat mensen ontmoet enzo..

Al met al was de homestay, afgezien van zijn verhalen, wel een aparte en enerverende ervaring.. Zoiets maak je ook zelden mee.. Een aardige gast maar was blijkbaar wel onzeker want we moesten constant complimenten geven voor alles.. Daarna had hij ons naar het busstation gebracht en vanaf daar met de bus naar Kotor...

Die busreis was prachtig want we reden langs de Montenegrijnse kust.. Er zijn ook heel veel badplaatsen hier in Montenegro, te vergelijken met Scheveningen maar dan wat mooiere ligging.. Kotor is een Middeleeuwse burcht eigenlijk, helemaal omgeven door oude vestigingsmuren... Je hebt echt het idee dat je in de Middeleeuwen loopt..

Morgen gaan we vanaf hier met de bus naar Podgorica (dat is de hoofstad van Montenegro) en daarna met de bus naar Kosovo... Dat schijnt nogal een aardige reis te zijn qua afstand, we zullen zien.. Ik verwacht in ieder geval niet dat ik dan internet heb. We zullen zien..

Nu eerst even Kotor verkennen en vanavond een bbq voor maar 5 euro, inclusief de wijn .. .