Vanmiddag zijn we na een lange rit, ongeveer 8 uur met de bus inclusief grensovergang Montenegro - Kosovo, aangekomen in Pristina (de hoofdstad van Kosovo).. De busrit was prachtig, supermooi berglandschap.. Het opvallende was dat het berglandschap ophield zodra we Kosovo in kwamen... De bergen zijn een soort natuurlijke grens tussen Kosovo en Montenegro en dat verklaart ook waarom de Turken destijds bijna heel de Balkan getemd hebben maar niet Montenegro..

In de bus zijn we wel weer slachtoffer geworden van de oplichterspraktijken, maarja, dat hoort erbij.. Iedereen betaalde met vijf euro en kreeg een euro terug. Wij betaalden met vijf euro en kregen niets terug.. Ja, zo werkt dat hier.. Het is verstandig om met de budgetplanning rekening te houden met zulke praktijken.. Wij denken dat je met een percentage van tussen de 10 en 15 procent wel redelijk uitkomt.. Die tariefjes kunnen aardig oplopen als er ook daadwerkelijk corrupte ambtenaren bij de oplichtingspraktijken betrokken zijn..

Momenteel zit ik in een guesthouse van Professor Velania, maar daarover later meer.. Nu eerst een verslagje van Podgorica.

Gisteren in de middag zijn we aangekomen in Podgorica, een typische sovjetstad.. Overal betonnen gebouwen, grafiti en noem maar op.. Rond een uurtje of vijf gingen we de stad verkennen... Er was helemaal maar dan ook helemaal niemand op straat, en dan te bedenken dat het zondagmiddag was... Geen mensen in restaurants en bars, op terassen, geen auto's; echt helemaal niemand... Echt bizar om zo'n verlaten stad, de hoofdstad vanMontenegro,te zien op klaarlichte dag.. Echt een geniale ervaring, vergane glorie van een Sovjetstad.... Nadat we op een leeg terras een biertje hadden gedronken, gingen we naar een traditioneel restaurant.. Gezien daar ook niemand zat besloten we om toch maar even door te lopen.. Uiteindelijk kwamen we bij een super hippe en moderne Buddha bar uit.. Echt supermooi van binnen, super relaxe muziek en als er mensen waren geweest dan was de sfeer waarschijnlijk ook chill... Hoe dan ook, wij hebben daar ons wel vermaakt.. Rond een uurtje of acht gingen we weer naar buiten, richting het centrum en ineens waren alle straten helemaal vol. De terrassen zaten vol, de restaurants, echt overal mensen ineens... Zoiets heb ik nog nooit meegemaakt.. Als je het hebt over een stad die tot leven komt, dan heb je het over Podgorica..

Podgorica had ook echt zo'n typische Sovjetsfeer; daar voelen wij ons wel thuis.. Op een of andere manier vermaken wij ons prima, hoewel ik zo'n stad niet aan zal raden bij iemand... Zelfs de Lonely Planet had niet meer dan een pagina over deze stad en adviseerde backpackers om niet in de stad te verblijven omdat er niets te doen... Dat laatste klopt helemaal, er is niets, ja een Clocktower maar dat stelt ook echt niets voor.. Maar ik vind dat je als reiziger door de Balkan en Oost Europa juist wel in zo'n stad moet verblijven om echt goed de sfeer te proeven...

Pristina is totaal niet te vergelijken met Podgorica, maar daarover vertel ik morgen wel eea.. Nu eerst even op ons balkon chillen en waarschijnlijk slaap ik daar ook want in de kamer is het niet uit te houden... Voor het eerst dat we geen airco of ventilatie hebben, nou en dan ga je echt gelijk van de kaart...