Minsk

Zooo we zijn nu in Vilnius, bijna aan het eind van deze beproeving want een vakantie zou ik het niet willen noemen.. We zijn zojuist met de bus aangekomen vanuit Minsk.. Ook deze grensovergang verliep zeer soepel, geheel onverwachts.. We hadden eigenlijk gedacht dat de KGB al onze overtredinkjes wel genoteerd zou hebben op een lijst zodat we bij de grens konden afrekenen maar dat was niet het geval ... Het was wel weer een smokkelroute met die bus, net zoals van Servie naar Bulgarije.. Ja, dit is inderdaad ook vanuit een niet-EU land naar een EU-land dus die smokkelaars hadden we wel kunnen verwachten.. Nu viel het qua smokkelwaar wel mee, er waren twee strontvervelende oude vrouwtjes die een beetje sigaretten en wat flessen drank de grens over wilden meenemen... Ik denk dat heel het zooitje bij elkaar, inclusief die vrouwen dan, nog geen twintig euro waard was. .Maar goed, het zij zo... De Litouwse douane vroeg of we sigaretten bij ons hadden en toen we 'nee' zeiden was alles prima.. Ja lekkere controle, vind je het gek dat de EU overspoeld wordt met allemaal troep en namaak.. Maar goed, binnenkort maar even een briefje richting Brussel.. De controle bij de Wit-Russische grens was weer zeer degelijk en punktlich; geen glimlach maar ook geen vragen dus dat compenseert dan weer.,,

Maar goed, eerst even iets over het hostel, daarna iets over Minsk... We zaten zoals gezegd in de achterbuurt maar het hostel was supernieuw.. Alles zag er ook echt goed uit, goede matrassen ook, beetje jammer alleen dat je in dat stapelbed in een kooi lag met weinig bewegingsruimte zodat ik uiteindelijk nog niet echt comfortabel geslapen heb, maar goed dat kan ook door andere factoren komen die ik wellicht straks even bespreek... Het enige aparte van het hostel was de wachtkamer haha, dat moest denk ik de common room voorstellen maar ik had meer het idee dat ik bij dokter Zahrai in de wachtkamer zat.. Ook best relaxed overigens.. In het hostel hadden we nog kennis gemaakt met een Italiaan uit Rimini die daar een maand (!) in Minsk bleef om Russisch te leren.. Hahaha hoe geniaal en waarom die dan ook voor Wit-Rusland kiest; de enige dictatuur van Europa met de doodstraf en overal KGB .. Hoe dan ook, die gast was zwaar relaxed; we hebben echt keihard gelachen met elkaar om van alles en nog wat.. Heerlijk... Jammer dat je dat soort gasten niet vaker tegen komt.. Normaal zie je alleen backpackers met allemaal grote en sterke verhalen, ja heel mooi allemaal maar na een half uur ben je dat ook wel weer zat...

Minsk is van alle Sovjetsteden die ik tot nu toe gezien heb echt het meest Sovjet... Prachtig gewoon.. Er loopt een straat van 12 km en acht banen door het centrum van Minsk; dat is de centrale verkeersader.. Aan weerszijde zie je prachtige grote gebouwen met de grandeur van de Sovjet.. Er ligt nergens afval op de straat, je ziet geen graffiti, je ziet er afgetrapte gebouwen, geen zwervers, geen zigeuners en noem maar op... Alles is perfect, net of er niets veranderd is al die jaren.. Natuurlijk is het in de buitenwijken compleet anders, nja zelfs al in de zijstraten, maar dat is een ander verhaal... Overigens is het niet vreemd dat er niets getrashed wordt, de KGB is namelijk overal en zelfs voor de meest lullige dingen wordt je keihard gestraft.. Her en der in de stad zijn er speciale plaatsen ingericht waar het vuurpeloton opgesteld staat; gewoon als dreiging maar toch.. We hadden nog wel verwacht om daar een poster te kunnen kopen van de man van wie de naam niet genoemd mag worden (ook hier doe ik dat liever niet; de KGB is immers overal en Litouwen is bovendien ook een oud Sovjetland) maar die hebben we niet gezien.. Wel overal supergrote vlaggen van het communisme.. Nou er zijn nog weinig landen in de wereld waar je dat zal tegenkomen; ja misschien in Cuba ofzo...

Omdat we nog niet echt ontbeten hadden, zijn we eerst op zoek gegaan naar een lokale eettent waar veel mensen aan het eten waren en die vonden we... Ze hadden zelfs een menukaart in het Engels.. Ik bestelde een of andere schotel met huisgemaakte worsten, eieren, aardappels, ham en uien erover.. Best een zwaar ontbijt en dat heb ik geweten. De komende twee uur stonden in het teken van lichamelijk herstel.. Daarna hebben we nog her en der op terrasjes gezeten en ik moet zeggen: dat Wit-Russische leven bevalt prima haha.. Rond ene uurtje of tien 's avonds zijn we weer op zoek gegaan naar een eetttent.. Wederom een traditonele cuisine... Nja, cuisine; onze Italiaanse vriend vroeg zich af in hoeverre je het nog cuisine kon noemen.. Dit keer viel de maaltijd bij allebei zo waar nog slechter... Ik had een of andere traditionele hot pot besteld en daarna, ik had hem voor de helft getemd, was ik echt compleet van de kaart.. Vdv had ook iets traditioneels en die trok het ook bijzonder slecht... Kortom, we moesten zo snel mogelijk naar het hostel, daarom hadden we de eerste de beste taxi aangehouden en binnen no time waren we weer in het hostel... Tijd om bij te komen...

En ja, wat valt er nog verder over Minsk te zeggen... Niet echt heel veel vrees ik.. Ik zal kijken of ik zo nog fotos kan updaten dat zal een hoop verduidelijken..

Straks gaan we hier even de stad in om wat te eten.. Deze stad hebben we vier jaar geleden al gezien dus we hoeven niet op sightseeing tour haha...

Morgen hebben we om 10 uur het vliegtuig en dan landen we om 10:50 lokale :) tijd in Bremen .. Dat begint dan ook de hoogste tijd geworden want zon beproeving houdt geen mens lang vol..

Kiev

Inmiddels zijn we met de nachttrein vanuit Kiev aangekomen in Minsk (Wit Rusland). Het bemachtigen van de treintickets duurde even en toen we ze uiteindelijk kregen, hadden we geen wat voor soort tickets we hadden.. De cassiere beheerste de Engelse taal nauwelijks, hoewel ze het wel probeerde wat al een wonder is omdat je normaal gesproken gelijk in het Russisch afgesnauwd wordt.. We hadden een vermoeden dat we gewoon een stoel in een coupe zouden krijgen, dat zou echt verschrikkelijk geweest zijn.. We zagen dan ook als een berg op tegen die treinreis.. Wat bleek echter, we hebben nog nooit in zon luxe trein gezeten en we hadden gewoon een bed.. Ja eigenlijk mag dat ook wel voor die vijftig euro, maar dat terzijde.. De treinreis zelf was comfortabel.. We hadden in de coupe nog een medepassagier maar die zat eigenlijk heel de tijd in de restauratiewagon; dat lijkt ons althans de meest plausibele verklaring omdat ie helemaal van de kaart terug kwam.. De grensovergang was er een die voor herhaling vatbaar is.. Alleen paspoort en visum controle, geen vragen, geen problemen en dat in Wit Rusland.. Nooit verwacht, maar goed Oost Europa blijft je verbazen.. Vanaf het station in Minsk was het even zoeken naar het hostel maar zodra we in de achterbuurt kwamen, wisten we dat we in de buurt waren.. Overigens zijn de mensen hier op straat best behulpzaam met je de weg te wijzen.. Omdat vdv een beetje russisch kan spreken, staan ze je daarna uitgebreid te woord in het russisch.. Hele verhalen en echt geen idee wat ze zeggen haha... Op de weg hiernaar toe heb ik ook nog even geld opgenomen maar omdat ik de koers niet wist was het een grote gok.. Ik besloot om 500000 te pinnen omdat dat ergens in het midden lag tussen het hoogst en laagste bedrag.. In Nederland is dat vaak ook zo rond de vijftig euro en dat bleek nu, gelukkig, ook het geval.. We gaan zo even de stad verkennen.. Nu eerst iets over Kiev.. Kiev is echt een stad apart. Bij aankomst merk je al dat je weeer in een soort wereldstad terecht komt, ruim drie miljoen inwoners en een groot metrostelsel.. Nja niets in vergelijking met Moskou maar wel compleet anders dan de andere steden die we deze trip gezien hebben.. Ons hostel was letterlijk en figuurlijk downtown want het echte centrum was boven op de berg.. Vanaf het hostel naar de stad kwamen we door een grote straat met aan weerszijde restaurants van over heel de wereld; japans, marokaans, georgisch, italiaans en noem maar op.. Er was zelfs een belgisch biercafe en een Mc Foxy met hetzelfde menu als de Mc Donalds haha.. Om de stad in te komen kan je met een funicular om hoog, een of andere lift.. Ja je kan ook lopen maar daar word je niet vrolijk van.. In het centrum van de stad zie je pas echt hoe groot de stad is; super grote pleinen, statige gebouwen, monumenten en heel veel leven op straat.. Ook zie je overal grote billboards van westerse merken.. Dat is heel typerend voor een Sovjetlook, die grote tegenstelling tussen west en oost.. Omdat we nooit een route in gedachte hebben, lopen we altijd maar ergens naar toe en vaak komen we dan langs alle bezienswaardigheden.. Nu werden we geholpen omdat door Euro 2012 overal bordjes stonden waar je wat kon zien en hoe je er moet komen.. Ideaal dus.. Halverwege de avond kwamen we een bandje tegen dat op straat aan het spelen was.. Iedereen zat er om heen met een biertje erbij, echt super chill.. Die band speelde bovendien ook nog eens super goed, echt een verrassing.. Er waren nog wel meer acts op straat maar die stelden in vergelijking met die band echt niets voor.. Omdat we zo maar ergens naar toe lopen, hadden we geen idee waar we waren.. Nja een taxi terug kost ook maar maximaal drie euro dus das goed te overzien.. Hoe dan ook wisten we op een gegeven moment waar we waren, nadat we de berg waren afgelopen, hebben we downtown nog wat gegeten.. Nou toen was het weer de hoogste tijd om naar het hostel te gaan; die irish coffee na de pizza hakte er namelijk aardig in.. De volgende dag zijn we naar een klooster geweest.. Ik had het idee dat het klooster in grotten uitgehakt was.. Dat was niet zo.. Het was een groot landgoed met diverse mooie orthodoxe kerken en een grote tuin.. Binnen dat complex waren er inderdaad grotten waar gemummificeerde monniken lagen.. Wij vonden dat niet echt heel bijzonder maar voor de Oekrainers schijnt het een bedevaartsoord te zijn.. Er wordt dan ook heel veel gebeden bij die monniken en veelvuldig worden die kisten gezoend.. Niet echt hygienisch maar dat terzijde.. Na een aantal uren daar rond gelopen te hebben, namen we een taxi naar huis.. Hij wilde in eerste instantie 100 Griefniaatjes hebben maar wij boden max vijftig.. Uiteindelijk zei hij zestig, dus toen liep ik weg waarna het ineens toch voor vijftig kon.. Ja, wij zijn inmiddels ook de regels van het spel meester... Maar goed, dat was Kiev in het kort.. Morgen iets over Minsk..

Chisinau

Het is al weer een tijdje geleden dat ik een update heb gegeven maar ja dat kon niet anders.. Even een korte terugblik.. Woensdag en donderdag zaten we in Chisinau.. Na de lange treinreis vanaf Boekarest, hebben we eerst even een beetje geslapen en daarna zijn we pas de stad ingegaan, ergens in de middag.. Omdat we de hele dag nog niets gegeten hadden moesten we dat maar even ergens gaan doen... Omdat ik in de Lonely Planet had gelezen dat het Cactus cafe wel relaxed was zijn we daar heen gegaan.. Dat ligt in het centrum van Chisinau dus dat kwam mooi uit... Onderweg daarnaar toe kwamen we nog een of ander militair cafe tegen met allemaal oude bommenwerpers uit vervlogen tijden... Net op het moment dat we dachten dat we heel dat cactuscafe nooit meer zouden vinden, stonden we ineens voor de deur.. En ja, niet alleen wij stonden voor de deur maar ook de meest bizarre Ferrari's en dergelijke die ik ooit gezien heb... Ja, waar het geld vandaan komt weet nieman den dat wil ik ook niemand weten..

De ober dirigeerde ons naar binnen, waarschijnlijk omdat hij dan minder ver hoefde te lopen, maar wij gaven toch de voorkeur voor het terras.. Nja, daar was ie niet echt van gediend want het komende half uur liep hij ons heel de tijd straal voorbij.. Verder zaten er op het terras nog wat zakenlui en andere sjoemelaars.. Zo was er bijvoorbeeld een Engelsman in gesprek met een een of andere Rus.. Ze hadden het over allemaal te ontwikkelen vastgoed projecten van een tig aantal miljoenen.. En het werd steeds gekker.. Die engelsman begon met projects van 7 miljoen, very quick money, en daarna was hetzelfde project ineens al 14 miljoen.. Waarschijnlijk moest hij die rus overtuigen van zijn perfecte strategie om dat vastgoed te verkopen.. Maar die rus reageerde nauwelijks.. Wat er gebeurde was dat die Engelsman die Rus een of ander projectje aan wilde praten maar er is maar een volk op aarde wat echt weet hoe er geld gemaakt moet worden en dat zijn de Russen... Kortom, je kon al aanvoelen hoe het af zou gaan lopen... Nja in Moldavie wordt er ook aardig snel geld gemaakt.. Super veel luxe gebouwen ook, porsches en noem maar op.. Het soort zakenlui wat op de terrasjes in Chisinau en Moskou zit staan garant voor het ontstaan van diverse bubbels... Arnon Grunberg heeft ooit een boek (Huid en haar) geschreven waarin de hoofdpersoon onderzoek deed naar het ontstaan van bubbels.. Nou dan had ie even in de uithoeken van Europa moeten kijken... Die vastgoedprojecten worden gebouwd voor bijna niets want de lonen en alles liggen hier super laag, dan wordt het door verkocht voor een aantal miljoenen, vervolgens wordt het weer doorverkocht voor een veelvoud van het oorspronkelijke geld met hier en daar een beleggingsstructuur er overheen en voila: de bubbel is een feit...

Maar goed, dat is dus een kant van Chisinau en ja de andere kant is totaal niet interessant... Het centrum van Chisinau is totaal niet boeiend; het is zelfs nog relaxter om door de Ridderhof heen te lopen haha, nou dat zegt toch wel wat... We hebben daar nog wel even wat Moldavische wijn geproefd en dat is goed te doen, heel goedkoop ook trouwens...

Tegen zessen waren we weer bij het hostel want we hadden geen idee wat we verder nog in het centrum te zoeken hadden.. In het hostel was ook niet echt heel veel te doen... Ze hadden twee computers maar daar kon je eigenlijk niet achter zitten want er zaten constant een of andere Armeense en een neger achter.. Best relaxe vakantie als je heel de dag achter de computer zit... Die neger was ook helemaal van de kaart en die had het heel de tijd over allerlei conspiracy theorieen, nou dan weet je wel hoe laat het is...

De tweede dag in Chisinau was zo waar nog saaier dan de eerste.. We hebben in de middag even die treintickets naar Kiev gefixt.. Dat was nog best prijzig want we hadden een upgrade genomen.. De goedkoopste versie was namelijk zonder coupe en zonder bed; nja daar word je ook niet echt vrolijk van... Na het boeken van de tickets zouden we eigenlijk de taxi nemen naar Orheil Vech of zoiets, dat is een klooster maar omdat die taxichauffeurs ons niet begrepen, zijn we daar nooit aangekomen... Nja toen hebben we nog even bij Andys pizza gegeten, een soort mc donalds maar dan voor pizzas en de rest van de dag hebben we bij het hostel gezeten... Al met al niet echt een enerverende dag...

Om elf uur savonds hadden we pas de trein naar Kiev en toen begon het avontuur pas echt...De trein was al iets luxerdan de vorige nachttrein en we hadden de coupe voor ons zelf alleen, ookgeen overbodige luxe...Omdat de trein door Transdniestr reed stond ons nog een kleine verrassing te wachten.. Transdniestr is namelijk een nog grotere schurkenstaat dan Moldavie, echt waarje houdt het niet voor mogelijk.. Nja, eigenlijk is het geen staat maar gewoon een gebied waarverder niemand in de wereld iets over te zeggen heeft.. Ze kunnen dus alles doen en laten in dat gebied wat ze willen en dat doen ze dan dus ook.. Bij de 'grensovergang' aangekomen, stopte de trein enkwam er 'douane' van Transdniestr binnen voor een 'controle'... Natuurlijk waren onze paspoorten niet in ordeomdat we geen stempel hadden van Moldavie van de dag dat we Moldavie verlaten hadden.. Nja, dat was nu natuurlijk juist die reis richting Oekraine.. Maar goed,ons was al meteen duidelijk dathij gewoon geld wilde hebben.. Ik had enigszins nog het idee dat we die vent wel konden afkopen met gespeelde domheid maar vdv had gelijk door dathier wathard euro's aan te pas moesten komen... Na een aantal vragen over onze bagage, of we drugs,wapen enzobij ons hadden, vroeg hij of we geld bij ons hadden..Dat hadden we natuurlijkwant op deze situaties hadden wij ons goed voorbereid, ook dat is onderdeel vanonze veiligheidsprotocollen.. Met geluk kon ikmijn vijftig euro biljet nog inBoekarest om wisselen voor 10 vijfjes en dat kwam nu goed van pas... Nadat ik hemhet eerste vijfje liet zien (zonder hem te laten zien dat ik nog veel meer vijfjes had), liet ik hem het tweede vijfje zien... Tien euro vond hij wel relaxed maar dan wel persoon..Nadat ik het geld gegeven had, kregen we gelijk de paspoorten terug en hij zei: now it's oke, no problem,no protocol, thank you! En toen was ie weer weg hahahaha... Voor het eerst tijdens onze reizen dat we officieel een ambtenaar omgekocht hebben met steekpenningen.. Geweldig gewoon, dat is toch weer een ervaring die je niet snel zal vergeten...

De rest van de treinreis inclusief de grensovergang Transdniestr (wat dus Moldavie is) en Oekraine verliep prima.. Met een kleine vertraging kwamen we aan in Kiev.. Na wat gesjoemel met een aantal taxichauffeurs, heeft een of andere oude tibbetobber ons naar het hostel gebracht voor vier euro, al met al een redelijk tarief... Hij wilde eerst vijf euro hebben maar dat vonden we een beetje overdreven, het is natuurlijk niet de bedoeling dat we meer betalen dan strikt nodig.. Daar waar mogelijk proberen we de oplichtingspraktijken toch enigszins in de perken te houden...

Over Kiev schrijf ik nog wel even iets in een nieuw verhaal.. We gaan nu naar een klooster in de grotten hier.. Even kijken hoe of wat; schijnt super mooi te zijn..

Nachttrein Boekarest - Chisinau

We zijn nu in de grootste schurkenstaat van Europa, of anders gezegd: het kleinste land met de grootste schurken.. Welkom in Moldavie, preciezer gezegd: Chisinau. Er is hier heel veel geld maar ook veel armoede, niemand weet waar het geld vandaan komt en het is maar beter ook niet daar naar te vragen.. Nja, ik heb wel een vermoeden waar het vandaan komt haha... Ik zal wel even een hint geven; het begint met een 's' en eindigt op 'joemelarij' .. Al moet ik eerlijk bekennen dat de sjoemelpraktijken hier op het station alleszins meevielen.. Natuurlijk waren er wel taxichauffeurs maar die waren niet opdringerig, geen geldwisselaars gezien maar wel een Roma kind dat afgevoerd werd door de politie.. Inderdaad, ordnung muss sein.. Met harde hand optreden is niets mis, alles draait om discipline en loyaliteit aan de staat.. In de bus naar Kosovo werd overigens ook een oude vrouw hardhandig de bus uitgezet en dat niet alleen; ook een vrouw met een gillend kind.. Daarbij moet ik wel zeggen dat ze al een aantal keer gewaarschuwd waren dat ze stil moesten zijn; kijk, natuurlijk helpt zon waarschuwing tegen een kind van 1 niet maar regels zijn regels, laten we wel zijn :) ..

Maar goed, de treinreis van Boekarest naar Chisinau dus... Voor het eerst hadden we geen vertraging, dat viel alleszins mee maar daar is dan ook gelijk alles meegezegd.. We dachten lekker comfortabel die coupe voor ons alleen te hebben, bleek er al bij het volgende station een stel met een baby bij te moeten .. We worden heel de reis al geteisterd door ouders met gillende kinderen, das ook niet echt normaal.. In het vliegtuig naar Bari begon het al en daarna is het niet meer opgehouden.. We hadden eigenlijk verwacht dat er ook nog een dolle hond zou instappen en bij ons in de coupe zou gaan zitten, maar dat viel gelukkig nog mee... De wagon was super ouderwets, overal van die oude kleedjes en gordijntjes, een nepbloemtje op de tafel en het was er superwarm en muf, dat muffe kwam waarschijnlijk door al die kleedjes.. Al met al heb ik van die baby weinig last gehad, die schijnt nogal wat afgekrijst te hebben maar ik had muziek aan dus heb niets gehoord en daardoor heerlijk geslapen.. De grensovergang verliep ook allemaal prima maar ik had wel het idee toen we daar in de middle of nowhere stonden of het de grensovergang tussen rusland en noordkorea was ofzo... Overal dubbele lagen prikkeldaad en nog wat portacabins en verder overal schotten zodat je niets kon zien.. En dan komen er twee mannetjes van nog geen 18 een beetje kick doen en om je paspoort vragen... Nja, een formaliteit weliswaar maar dan hoeven ze niet zo bijdehand te gaan doen.. Ze hadden ook een supergrote hoed op, echt zelden zon grote hoed gezien, dus het leek me wel aardig om die van hun hoofd af te tikken maar ja, dan zouden de poppen echt aan het dansen zijn... Toch maar niet gedaan dus; wel even zn revolver uit het holster getrokken, maar dat terzijde...

Hier in Chisinau is eigenlijk weinig te doen; het is een typische Sovjetstad met een sovjet indeling; allemaal rechte blokken, wel overzichtelijk.. En trouwens, ridderkerk Oost ziet er niet zo heel veel anders uit qua indeling dan.. Ohja, wat ook apart was; toen we net Boekarest uitreden met de trein had ik even het idee alsof ik in de polder beland was in een of andere Vinexwijk, best apart... Verderrest wordt het landschap voornamelijk bepaald hier door grote graanvelden, mais, zonnebloemen en ja-knikkers... Moldavie ziet er niet veel anders uit; het is allemaal een pot nat eigenlijk...

Toen we hier op het station aankwamen moesten we de trolleybus hebben en dan halverwege overstappen op een minibus.. volgens het hostel kostte die bus 1 Lui (dat is 6 cent) en die minibus 3 Lui.. Dus wij gaven die vent van de minibus gelijk 6 Lui en hij keek er echt naar alsof ie nog nooit zoveel geld had gezien.. Wij waren ook de enige die zoveel betaalden had ik het idee, nja het was ook niet veel maar in vergelijking met de anderen dan...

In de omgeving hier is wel eea te doen dus misschien dat we morgen nog een dagtripje gaan maken naar een klooster of naar Transjniestrie (geen idee hoe je dat schrijft), Transjniestrie is een staat die eigenlijk niet officieel bestaat .. Ook zijn er hier wijnexcursies; Moldavie is namelijk echt een wijnland.. De wijn kost hier niets dus daar gaan we maar even van genieten.. Er schijnt zelfs een wijnboer te zijn die 200km aan wijnkelders heeft; das best veel.. Niet alleen de wijn is hier goedkoop maar de rest ook; een halve liter bier in de kroeg kost 50 ct, dat valt ook nog wel te overzien..

Morgenavond gaan we pas weer weg dus we hebben alle tijd om het even rustig aan te doen.. Morgenavond nemen we de trein naar Kiev in Oekraine, we vertrekken om 11 uur 's avonds en komen om 12 uur smiddags in Kiev aan.. Weer een aardig ritje maar misschien kunnen we eerste klas reizen (dan heb je gewoon een coupe voor zn tweeen)... Van Boekarest naar Chisinau vonden we dat iets te duur, was namelijk 18 euro extra per persoon en das toch ongeveer twee overnachtingen of een heel diner.. Maar misschien is het hier goedkoper.. In Kiev blijven we twee nachten en dan nemen we de nachttrein van 22 juli naar Minsk.. Vervolgens mogen we daar exact 48 uur blijven dus 24 juli zitten we al weer in een of andere bus naar Vilnius in Litouwen.. Daar vertrekt ons vliegtuig naar Bremen.. Alles loopt dus weer volgens het schema...

Vanmiddag eerst even de stad verkennen en wat eten want dat hebben we de afgelopen uren niet echt gedaan.. Gisteren hadden we twee banaantjes op en voor in de trein hadden we nog wat gehaald maar dat was niet echt veel.. Ik had even dertig Lui extra opgenomen voor eten en drinken, das in Roemenie ongeveer 6 euro, en daar konden we twee flessen water, twee pakken vruchtensap en een rol Tuc van kopen.. Een karige vangst moet ik zeggen maarja, op stations is altijd alles duurder dus hier ook... Beter dat we dat morgen anders doen..Nja, dan kunnen we eerst gewoon goed eten voordat we de trein in moeten ...

Nou dit was het weer, tot ziens :)

Boekarest

We gaan over een uurtje of twee richting het station om de trein te nemen naar Chisinau in Moldavie.. Daar komen we na een treinreis van ongeveer 14 uur aan om 9 uur 's ochtends. Op zich is het best een lange treinreis maar omdat je meer dan de helft van de tijd slaapt, merk je daar weinig van. Nja, waarschijnlijk zal de grensovergang wel 's nachts zijn en dan wordt je altijd hardhandig wakker gemaakt (tenminste zo was het tijdens de grensovergang van Bulgarije naar Turkije).. Maar we mogen niet klagen, een treinreis van 27 euro voor zon afstand is toch een koopje en dan te bedenken dat we geen hostel meer hoeven te betalen voor de nacht... Het hostel hier in Boekarest was de goedkoopste ooit; we betalen hier 7 euro per nacht... Volgens mij hebben we het nog niet goedkoper gehad; ja in Munchen misschien maar toen sliepen we in zon grote circustent op stapelbedden en ja, das toch anders.. De gemiddelde prijs ligt overigens rond 11 euro per bed, prima te doen dus...

Vandaag zouden we eigenlijk met de trein naar Brasov gaan maar bij nader inzien bleek dat toch niet echt relaxed... Dan zouden we namelijk nog vijf uur extra in de trein moeten zitten omdat de nachttrein van Brasov eerst weer naar Boekarest gaat, vandaar.. Op zich wel jammer dat we Brasov niet hebben gezien maar ja soms moeten er offers gemaakt worden...

Gisteren hebben we Boekarest verkend.. Echt een hele relaxe en mooie stad, dat had ik eigenlijk niet verwacht.. Maar dat komt door de Lonely Planet die je wel vaker op het verkeerde been zet.. Die schrijvers schrijven nogal subjectief; alles wat zij chill vinden is perfect en de rest is niet de moeite waard om te vermelden.. Jaren geleden was de Lonely Planet echt onmisbaar bij reizen maar na al die jaren kom je er toch wel achter dat het een zeer beperkt beeld geeft van wat er te doen is.. Het zou beter zijn als wij het hoofdstuk Oost Europa, Rusland en de Balkan zouden schrijven; daar zou iedereen bij gebaat zijn.. Dan zouden we ook een apart hoofdstuk opnemen over sjoemelarij en aanverwante zaken, nja een apart hoofdstuk, volgens mij is dat de kern van Oost Europa.. En ja, dat is gewoon de mentaliteit en dat blijkt ook wel omdat bijvoorbeeld Florian oplichting enzo geen misdaad vindt.. Ja met zon instelling kom je er wel... Ook nog zoiets, de treinreis vanaf Helsinki naar St. Petersburg (die we vier jaar geleden getemd hebben) zou volgens de Lonely Planet echt verschrikkelijk zijn, de hel op aarde, overal dronken russen enzo.. Nou ik heb nog nooit zon relaxe treinreis gehad en de enige die compleet van de kaart waren dat waren wij haha :) ... Maar goed, het is dus hoog tijd voor een nieuwe generatie reisgidsen. Ik zal de Lonely Planet eens benaderen en een aanbod doen.. Als ze dan gelijk dit reisblog doornemen dan heb je zo al het eerste deel van Oost Europa..

Hoe dan ook, Boekarest dus.. We hebben gisteren eerst alle bijzondere gebouwen en kunstwerken bekeken in de stad.. Alles is hier op loopafstand en overal zijn terrasjes dus dat maakt een stadswandeling wel chill.. Echt bizar trouwens hoeveel terrassen hier zijn, nog meer dan in amsterdam, wat zeg ik, veel meer... Op een van die terrasjes kwamen we een Nederlands stel tegen, jaar of 60.. Volgens mij hadden die heel de wereld al gezien want ze gingen elk jaar drie maanden op vakantie, ja niet achter elkaar dan maar gewoon verschillende reisjes... Ze zijn met backpacken begonnen toen ze jong waren maar slapen nu alleen nog in vijfsterren hotels en nemen altjid het vliegtuig en een huurauto.. Ja zo wil ik het ook wel.. Toen ik zei dat wij zoals gewoonlijk in de achterbuurt sliepen, heeft die man ons gesponsord met een biertje haha..

Ohja omdat hier zoveel honden zouden zijn (die zijn er dus niet, in ieder geval veel minder dan in Sofia bijvoorbeeld) had ik een of andere bezemsteel gevonden als een soort anti-dog-stick.. Nja best relaxed... Zon ober vroeg ook wat dat was dus hebben wij hem verteld dat het een anti dog stick is die we gekocht hebben in een anti dog shop, en dat ze daar ook antihondenspray verkochten.. Nja, in het begin geloofde hij het nog enigszins maar dat van die antihondenspray vond ie toch iets te ongeloofwaardig hahha... Op een gegeven moment ontdekten we dat we die stok ook konden gebruiken als een loopstok voro blinden en zeker met die zonnebril op leek het net echt.. Iedereen ging aan de kant, kwam je door een superdrukke winkelstraat waar geen doorkomen aan was dan zette ik gewoon die bril op en begno ik met die stok op de grond te tikken en dan was je zo door die straat heen haha... Echt een geniale grap... Een van die obers die merkte trouwens op, toen ik die bril niet op had, dat er een wonder was gebeurd omdat ik weer kon zien hahaha.. Blijkbaar vielen we wel op... Nja nog even een verhaaltje over die stok dan.. Op een gegeven moment, toen vdv deed alsof ie blind was, had ik hem begeleid naar een stoel op een terrasjes.. Nou dat was net echt; iedereen kijken of het wel goed is, en ze waren allemaal heel behulpzaam omdat het nogal krap was..Nou we zaten nog niet of vdv zet die zonnebril af, legt die stok weg en zegt 'zo, nu eerst een biertje halen' en toen liep ie weg.. Nou je had al die gezichten van die mensen moeten zien, echt geniaal... Er zijn momenten geweest dat je heel hard moet lachen maar dat gelach van toen was echt nergens mee te vergelijken; ik kwam echt niet meer bij...

Ja wat valt er verder nog over Boekarest te vertellen; ik denk niet veel meer... Alle doemscenario's die bleken al met al niet waar te zijn.. ja natuurlijk zijn er wel zigeuners die geld van je willen hebben, maar goed, die zijn overal; in Albanie was het bjivoorbeeld veel erger... Nog een verschil met Albanie is dat daar super veel politie op straat liep en hoe meer politie hoe meer corruptie; nou dat bleek ook wel dan..

Ohja, wat ook wel opvallend is aan de restaurants hier.. Het meeste wat ze op de kaart hebben staan, hebben ze niet.. Kwamen we bij een of ander restaurant die gespecialiseerd waren in sandwich, hadden ze geen brood.. Vanmiddag hadden we een omelet besteld; hadden ze geen eieren.. Nja, dan maar een omelet zonder eieren...

Nou dit was het wel weer even, tot morgen!

Veliko Tarnovo - Boekarest

Gisterenavond zijn we met enige vertraging aangekomen in Boekarest, daarover later meer.. Nu eerst nog even kort een stukje over Veliko Tarnovo..

Zaterdag was onze relaxdag in Veliko, daar hebben we aardig gebruik van gemaakt.. Het was ook echt een chille dag.. Maar het fortress moest nog wel getemd worden en dat was in de veertig graden zon, zonder schaduw, niet echt optimaal... Hoe dan ook, de wandeling naar het fortress viel wel mee, hoewel we een stuk zijn omgelopen.. Het fortress is echt groot (zal kijken of ik trouwens foto's kan uploaden hier) en ligt tegen de helling van de berg aan daarom hebben we nog een stuk moeten klimmen..

Nadat het fortress getemd hadden, zijn we weer naar het hostel gegaan.. Iedereen, nja zoveel mensen waren er ook weer niet) was zich aan het klaar maken om naar het jazzfestival te gaan.. wij hadden ook het idee om daar heen te gaan maar omdat we nog even bij moesten komen van de beklimming van het fortress, besloten we om later te gaan.. Uiteindelijk bleek dat we alleen in het hostel achterbleven; reden genoeg voor een party dus haha.. Eerst hadden we op youtube (de computer was aangesloten op de stereoinstallatie) Andre Hazes (het rode licht ofzo) opgezet omdat vdv dat nr ong al heel de dag aan het zingen was.. Op een gegeven moment kende ik ook de tekst dus toen konden we lekker mee brullen hahaha.. Daarna even wat Tiesto opgezet en toen werd het tijd voor het serieuzere werk, een beetje Thunderdome, Neophyte en als klap op de vuurpijl nog wat klassiekers van het Rotterdam Terror Corps.. Echt oude tijden herleven.. Net toen alles vol open stond kwam dat meisje van de receptie terug; in eerste instantie zei ze niets van de muziek, waarschijlijk vond ze het wel relaxed, maar later vroeg ze of het wat zachter kon omdat er iemand lag te slapen hahaha.. Nou, wij dachten dus dat we helemaal alleen waren hahahaah, echt geniaal...

Omdat ons bier op begon te raken moesten we toch weer even het stadje in om de reserves bij te vullen.. Dat was een mooie gelegenheid om gelijk even wat te eten.. Dit keer niet in restaurant Ego maar in het restaurant daarnaast.. Onderweg daarnaar toe zagen we in het dal ook het jazzfestival; dat hadden we dus ook weer gezien... Ja, zo wordt er heel wat getemd in zeer weinig tijd haha.. De bediening in het restaurant was een stuk beter dan in restaurant Ego maar van tegelijkertijd eten serveren hadden ze hier blijkbaar niet gehoord.. Ik kreeg mn eten 5 min later; nou dan kan je net zo goed even wachten en alles tegelijk serveren, maar dat terzijde.. Ik vroeg trouwens nog aan Mila van het hostel hoe dat zat maar zij zei dat dat hier heel normaal is; ja met zo'n instelling kom je er nooit...

Na het eten zijn we weer naar het hostel gegaan, inmiddels waren de meesten al weer terug.. Een aantal van die scouts lagen compleet van de kaart op de bank, het meisje van de receptie keek uit haar ogen alsof ze niet lang meer te leven had en verder zat er een Duits stel dat er een stuk beter aan toe was... Met hen hebben we nog lang zitten praten en wat gedronken.. Omdat we lekker in de stemming waren, had ik maar even de gitaar erbij gepakt.. En als we dan toch bezig zijn dan is het de hoogste tijd voor Guus Meeuis 'het is een nacht' met vdv op zang... Dat hebben we oa in Finland ook al gedaan en dat vinden ze altijd prachtig... Omdat ik de rest van de akkoorden niet meer wist had ik die nog even op internet opgezocht en voor het eerst hebben we ook het refrein gespeeld zoals het hoort.. Omdat het zo goed ging hadden we ook nog geprobeerd om de meeste dromen zijn bedrog te spelen.. Maar das toch iets moeilijker dan die vier akkoorden van Guus... Maar dat meisje van het hostel vond alles prachtig; kortom, een geslaagde avond haha..

Maar ja, zij moest ons de volgende ochtend wel een lift geven naar het station.. Toen ik de volgende ochtend naar beneden kwam, wist ik gelijk hoe laat het was.. Ze kon nauwelijks uit haar ogen kijken, ze kon niet meer praten en lopen ging ook nauwelijks.. Nja, misschien dat ze nog zou opknappen in de loop van de ochtend.. Later in de ochtend had vdv gevraagd of ze die lift kon geven.. Nou dat kon niet omdat Mila (het andere meisje van het hostel) gisteren te veel had gedronken en dus niet in het hostel was; en omdat ze alleen was kon ze dan niet weg; nou dat was die avond daarvoor wel anders.. Overigens, ook echt weer achterlijk.. Mila is compleet laveloos, die belt op naar het hostel, zegt dat ze niet komt werken omdat ze teveel gedronken heeft, en alles is dan ook vervolgens prima.. Lazarus, geen probleem, kom de volgende dag maar weer werken.. Lekkere mentaliteit ook .. Maar goed..

Uiteindelijk dus een taxi naar het station genomen en vanaf daar de trein uit Istanbul naar Boekarest.. Echt bizar als je vanaf Istanbul in de trein zit, das ongeveer 24 uur.. De trein had al in het begin een half uur vertraging. Daarna stond ie ook nog twee uur stil bij een station net voor de grens met Roemenie.. Nou en als je ergens lang stil staat dan is dat voor sjoemelaars een mooie kans om daarvan te profiteren. Sjoemelaars genoeg op dat station, vooral allerlei geldwisselaars die zeiden dat je alleen bij hen kon wisselen en nergens anders.. En dan zijn er ook nog van die figuren die je aanbieden, voor nice price, om je naar boekarest te brengen met de auto met aircondition.. Binnen 2 uur, nja dat werd 1,5 uur toen niemand er op in ging en na het verstrijken van de tijd kon je al binnen een half uur in Boekarest zijn!.. Nou dan weet je drie dingen zeker; 1. in Boekarest kom je nooit aan want je zal er ergens bij de grens uitgedonderd worden, 2. je betaalt wel de hele rit, het is immers jouw schuld dat hij niet verder kan rijden, 3. we weer een ervaring rijker... Niemand trapte er dit keer in maar goed, er zullen altijd mensen zjin die er wel intrappen anders staan die sjoemelaars er niet..

De grensovergang verliep allemaal prima, das gewoon van een EU land naar een EU land en das nooit een probleem; dan krijg je ook geen stempel in je paspoort wat wel weer jammer is maar dat terzijde..

Die hitte in de trein was echt verschrikkelijk, gelukkig zaten we maar met vier in een coupe van acht dus we hadden nog enigszins de ruimte om comfortabel te zitten.. Overigens was het in het gangpad beter uit te houden omdat je daar meer wind had.. Er zat trouwens een gast bij ons in de coupe die echt superbang voor alles was.. Ik heb zn nationaliteit niet echt kunnen plaatsen, aan de telefoon sprak ie wel een of andere slavische taal, las boeken in het engels en had ook trekken van een Deen/Noor maar goed; hij vertrouwde het allemaal maar niets.. Dat zal later nog wel blijken... Naast hem zat er nog een oudere vent bij ons in de coupe, die vent was wel relaxed.. Er vloog een of ander insect in de coupe rond en toen ie op vdv rug ging zitten, had ik vdv een harde klap met mn slipper op zn rug gegeven omdat insect te vernietigen.. Nou, dat vond die oude vent echt relaxed, lag heel de tijd dubbel enzo, prachtig.. Vdv vond het wat minder, maar dat terzijde.. Overigens, vdv was ook door zn enige goede broek geschuurd dus nu loopt ie rond in zijn pyamabroek haha.. Ja ik heb genoeg broeken bij me, maar die krijgt ie niet :) .. Dus vandaag gaan we even op zoek naar een broek ofzo en anti-hondenspray maar dat terzijde..

Aangekomen in Roemenie bleek het nog een lange tijd reizen te zijn... Vanuit de trein was er lange tijd, ik denk bijna een uur, tot aan de horizon helemaal niets te zien.. Echt helemaal niets, bizar toch.. Zon uitgestrekte leegheid is op zich best indrukwekkend.. Uiteindelijk kwam er dan toch iets in beeld; drie keer raden wat? Half vervallen flats in sovjetstijl met daarom heen overal Zigeuners, Roma kinderen en honden; welkom in Roemenie! Op zon moment zinkt de moed je weer in de schoenen.. Aangekomen op het station in Boekarest zei die ouwe vent bij ons in de coupe dat het vooral bij het station erg onveilig was en dat we goed op onze spullen moesten passen omdat ze hier heel handig zijn in het beroven van mensen; nja, dat gecombineerd met al die honden enzo, .. die andere jongen in de coupe trok het toen echt heel slecht, je zag hem gewoon weg trekken.. Dat kwam denk ik ook vooral omdat hij nog niets geboekt had, hij had geen kaart van Roemenie, kortom hij wist niets en ja, dat staat garant voor een aantal klassieke backpackersfouten.. Want als je niet weet waar je naar toe moet, dan ga je automatisch stil staan om je te orienteren of om mensen te vragen hoe of wat.. En dat soort onzekere momenten zijn ideaal voor sjoemelaars.. Omdat wij wel wisten hoe of wat, liepen we gelijk naar een atm toe, tenminste we wisten niet waar er een atm was maar we liepen gewoon ergens naar toe.. Uiteindelijk liepen we ook recht op een atm af, nadat we een klein foutje hadden gemaakt, we moesten nog even de omrekenkoers opzoeken en afstemmen hoeveel geld we zouden opnemen (toch weer een twijfelachtig momentje waarop sjoemelaars toeslaan), hadden we vrij snel geld opgenomen.. Toen in een winkel een fles water gekocht zodat we klein geld voor de bus hadden en direct naar het busstation gelopen.. Alles verliep gesmeerd, geen last van zigeuners gehad, van oplichters, van sjoemelaars, van geldwisselaars, van taxichauffeurs, van mensen die je een homestay aanbieden en last but not least; geen hond te zien hahaha.. Op zon moment begin je iets meer vertrouwen te krijgen in deze stad en tot op heden zijn we niet teleurgesteld maar goed we hebben nu ook nog niets van de stad gezien, dat gaan we straks doen.. Toen we uit de bus stappen waren er wel weer wat orientatiemomentjes maar dat kwam omdat nergens aangegeven was hoe de bushaltes heten dus daarom waren we een halte te vroeg uitgestapt.. Op straat dan toch maar gevraagd waar de Popu Tatu street was en die bleek een stuk verder te zijn, we waren dus te vroeg uitgestapt.. Na die aanwijzing hadden we het zo gevonden, dat moest ook wel want inmiddels was het donker geworden.. En op de website van het hostel stond dat je definitively not in het donker op straat mocht zijn..

Het hostel hier is prima, er is een airco maar die kan niet aan omdat de stekker net tekort is (2 cm ofzo) om in het stopcontact te stoppen; ook weer lekker apart.. Even terzijde, we zijn al een aantal dagen niet opgelicht en dat is toch wel een vermelding waard... Waarschijnlijk komt daar straks weer verandering in maar vooralsnog heb ik goede hoop...

Nu nog even een korte planning.. Vanmiddag gaan we Boekarest verkennen, morgen gaan we naar Brasov met backpack. Daar verkennen we die stad en om kwart voor vijf pakken we de nachttrein naar Chisinau (Moldavie), daar komen we woensdagochtend aan... Donderdagavond gaan we vervolgens met de nachttrein naar Kiev in Oekraine; daar komen we vrijdagochtend aan en volgens mij slapen we daar twee nachten en dan door (met de nachttrein?) naar Minsk in Wit Rusland.. We hebben daar 48 uur de tijd om te verblijven en dan vervolgens naar Vilnius om het vliegtuig terug te pakken.. (overigens, ik heb het kaartje op de site bijgewerkt; daarop kan je onder andere zien dat we nou eindelijk eens wat kilometertjes gemaakt hebben want daar in de Balkan schoot het wat dat betreft niet echt op).. Gelukkig schijnt het in Kiev en Minsk ook iets cooler te zijn...

Maar goed, dit was het weer even... Morgen geen update want dan zijn we onderweg naar Brasov en daarna nachttrein dus pas woensdag in chisinau (Moldavie) een update!

Veliko Tarnovo

Het is weer tijd voor een kleine update. Gisteren zijn we met de bus vanaf Sofia naar Veliko Tarnovo gegaan. De gast van de receptie in Hostel Mostel zei dat de bussen elk half uur gingen, maar niets bleek minder waar.. Uiteindelijk konde we pas na een kleine twee uur wachten in de bus stappen naar Veliko. We kregen overigens bij het kopen van de bustickets weer flashbacks naar Praag en Bratislava... Urenlange rijen waar geen beweging inzit en als je uiteindelijk aan de beurt bent dan gaat, zonder een woord te zeggen, het gordijntje dicht omdat ze er geen zin meer in hebben ofzo... Gelukkig was het in Sofia nog niet zoo erg..

Ohja, wat ook wel grappig is: in de tram in Sofia moet je als backpacker twee kaartjes kopen, dat wil zeggen een voor jezelf en een voor je backpack hahah.. Je moet die kaartjes dan ook nog stempelen maar dat zeggen ze er niet bij, dus net voor de volgende halte wordt je dan gecontroleerd en krijg je een boetetje haha (overigens als je vraagt of je nog moet stempelen dan zeggen ze ook dat het niet hoeft haha).. Dat was ons in Sarajevo overkomen; maar goed, daar kan je alleen om lachen.. Als je je over dat soort praktijken druk gaat maken dan kun je beter niet naar Oost Europa gaan..

De busreis was prima. We beginnen er steeds meer aan te wennen, best apart eigenlijk.. Maar, als het goed is, hoeven we vanaf nu niet meer met de bus te reizen omdat het treinverkeer weer een optie is nu..

We zijn gisteren op het busstation in Veliko gedropt.. Nou een busstation kan je het niet echt noemen want het leek meer op een halte van bus 146, maar dat terzijde.. Daar werden we opgepikt door iemand van het hostel.. Het is overigens niet Hostel Mostel geworden want dat zat vol.. We zitten nu in het Hikers Hostel, waar helemaal niemand is.. Het schijnt dat er vanavond nog tien mensen komen omdat er een of ander Scoutweekend is, daarom zat ook alles in Hostel Mostel vol ofzo.. Het hostel is mooi gelegen, bovenop een berg en je kijkt uit over de vallei en aan de andere kant is het beroemde fortress met verschillende kloosters en kerken.. Daar gaan we vanmiddag naar toe lopen, als het iets minder heet is want nu is het niet uit te houden.. Vanavond is er ook een jazzfestival in de stad dus daar gaan we even naar toe..

Gisteren zijn we rond een uurtje of acht de oude stad ingegaan om wat te eten.. Het stadje ligt tegen een berghelling aan, en omdat ons hostel op de berg ligt moesten we een flink stuk dalen.. Nja, dat was nog niet zo erg maar op de terugweg moest je klimmen met een percentage van ong 20 procent.. Op advies van het hostel zijn we bij restaurant Ego gaan eten; er zaten genoeg locals dus dat is altijd een belangrijk criterium om ergens binnen te stappen.. Want als zelfs de locals er niet gaan zitten dan zal het ook wel erg slecht zijn.. Nja dit restaurant was prima, hoewel.. Die bediening was super slecht, vdv hield het, misschien uit beleefdheid, op onervarenheid; volgens mij is het een mentaliteitsprobleem, maar dat terzijde.. We hadden een fles bulgaarse wijn besteld.. Het meisje van de bediening probeerde die fles aan tafel open te maken maar dat lukte niet; dus toen heb ik haar maar heel de tijd aanwijzigingen gegeven en uiteindelijk heb ik hem zelf open gemaakt.. Bij het inschenken morste ze super veel wijn op de tafel.. Niet dat het dan even schoongemaakt wordt, nee dat mag je zelf doen.. We zeiden nog tegen elkaar: nou, als de kok net zo goed is als de bediening ... Als klap op de vuurpijl kreeg vdv zijn eten pas een half uur later (ik was al lang klaar met eten) omdat het zo druk was in de keuken; typisch weer een Oost Europees, nou ja, meer een Bulgaars argument.. Twee jaar geleden hadden we namelijk hetzelfde in Bulgarije en verder hebben we dat nog nooit meegemaakt.. Maar ja, niet druk overmaken, nergens voor nodig.. Iedereen kreeg zijn eten na elkaar en niet gelijktijdig, de locals accepteren dat blijkbaar.. Achter ons zat een stel en die kreeg bovendien ook nog eens het verkeerde eten, te bedenken dat ze al meer dan een uur zaten te wachten.. Het meisje van de bediening verontschuldigde zich nog wel met moeite maar het juiste gerecht zou pas veel later klaar kunnen zijn, vanwege de drukte.. Daarop wees de klant op haar horloge en zei dat ze al zo lang had zitten wachten.. En toen kwam het, het meisje van de bediening zei dat ze het wel wilde inpakken zodat de klant het mee naar huis kon nemen hahahahaha.. Hoe geweldig is dat! Puur genieten op zn Bulgaars!

We gaan rond drie uur denk ik het fortress verkennen, eerst nog even chillen en dat gaat hier prima, mede omdat er niemand is en omdat het hostel op een prachtige locatie ligt.. Misschien dat ik zo nog wat foto's kan uploaden..

Morgen nemen we de trein om 12 uur naar Boekarest, die reis duurt ongeveer 7 uur.. Das prima te doen.. Vdv is nu even de planning aan het doornemen want we komen ergens een dag te kort.. We zouden vanaf Boekarest naar Brasov gaan, dat schijnt een hele mooie en oude stad te zijn in Roemenie.. Vanaf daar met de trein Iasi (ofzo iets) maar dat blijkt niet de moeite waard te zijn dus daar winnen we een dag.. Maar de trein van Brasov naar Chisinau (Moldavie) duurt 16 uur (nachttrein) (die overigens eerst weer terug gaat naar Boekarest) dus daarom wilden we die reis opknippen door in Iasi te stoppen.. Dus maar even kijken hoe of wat; Brasov schijnt veel mooier te zijn dan Boekarest dus daar willen we wel naar toe.. En omdat we in Boekarest pas 's avonds aankomen moeten we wel daar nog een dag blijven om iets te kunnen zien.. Nja, we komen er wel uit..

Overigens, ik ben niet meer bereikbaar per email.. Om een of andere reden is mijn account niet meer beschikbaar..

Skopje - Sofia

Goedemorgen :) Na een nogal warme nacht in Hostel Mostel, de thermometer in de kamer gaf 31 graden aan, gaan we vandaag verder naar Veliko Tarnavo... Maar eerst nog even iets over onze laatste avond in Urban Hostel in Skopje en onze reis van Skopje naar Sofia..

De laatste dag in Skopje zou onze chill dag worden, om een beetje uit te rusten van al het reizen enzo, dat bleek dus iets anders te lopen dan gepland.. De avond had ook nog wat verrassingen in petto .. Nadat we gegeten hadden in een traditioneel restaurant vlakbij het hostel, waar ik heerlijke macedonische wijn gedronken heb, besloten we om de twee fietsen van het hostel te lenen en te gaan fietsen naar de Old Town.. Dat was echt een geweldige ervaring, op zon moment voel je je helemaal geen toerist meer, taxichauffeurs en sjoemelaars laten je met rust. Kortom, voortaan moet er eigenlijk altijd een fiets mee .. Alles op een fiets is relaxter.. De oude stad hadden we zo getemd en het oude gedeelte geeft ook meteen een heel andere indruk dan de nieuwe stad Sovetstijl.. Het oude gedeelte lijkt een beetje op Utrecht qua sfeer dan, heel gemoedelijk, overal terrasjes en veel live muziek.. Uiteindelijk hebben we nog maar even een biertje gedronken op een terras waar een band aan het spelen was.. Voor het eerst die dag zaten we echt even flink te chillen... Op de terugweg zijn we nog even over het immense plein gefietst met rondom standbeelden; dat geeft toch een gevoel van nietigheid tussen al die grote beelden.. Best mooi eigenlijk..

Eenmaal bij het hostel aangekomen bleken er twintig man en een cameraploeg binnen te zijn.. Op onze vraag wat al die gasten aan het doen waren, kregen we als antwoord dat het 'hard to explain' was.. Dat was dan ook alles waar we het mee moesten doen.. We zijn op het terras gaan zitten in de tuin van het hostel en daar hebben we alles gadegeslaan.. Niemand schonk aandacht aan ons, het leek net of we er niet waren. We zaten er als een soort Grunbergiaanse toeschouwer van je eigen wereld... Na een tijdje besloten we om toch maar nog even navraag te doen en wat bleek, je raadt het nooit, ze waren bezig een film aan het opnemen over draken (in de woonkamer van het hostel).. Ze vroegen ook serieus aan ons of er in Nederland ook nog draken waren! Nja het kan niet anders dan dat er een hoop steekjes bij die gasten loszaten of dat ze ons in de maling namen.. De eerste optie bleek juist te zijn.. Toen ik vertelde dat het het logo van ridderkerk ook een draak bevatte werden die gasten helemaal gek; ze moesten echt alles weten over de ontstaansgeschiedenis van Ridderkerk en wat er met de draak is gebeurd, en hoe en wanneer en waar... Echt wtf, die gasten waren gewoon krankzinnig... Hoe dan ook, die gasten peerden hem pas rond een uurtje of vier dus toen was het voor ons een mooie gelegenheid om ook naar bed te gaan...

Door dit vreemde verloop van de avond konden we de bus om half negen 's ochtends niet halen en moesten we wel de bus om drie uur smiddags nemen... Gisteren hadden we dan ook nog enigszins de tijd om bij te slapen alvorens we de bus in gingen.. De reis van Skopje naar Sofia was heel mooi, zeker toen we Bulgarije inkwamen.. De grensovergang ging erg soepel omdat Bulgarije bij de EU hoort; dat zou je overigens niet zeggen als je hier rondloopt, maar ja, dat terzijde...

Bulgarije heeft een prachtig heuvelachtig landschap met verlaten velden en her en der een klein dorpje.. Gecombineerd met een zonsondergang levert dat mooie plaatjes op. MAar die schoonheid wordt bruut verstoord zodra je Sofia inrijdt, zeker de voorsteden van Sofia zijn helemaal afgetrapt. Overal half verwoeste gebouwen waar hele gezinnen inleven, grote en vervallen Sovjetflats en overal honden en zigeuner kinderen op straat. In het centrum van Sofia valt dat dan wel weer mee, afgezien van de honden dan maarja, dat terzijde... Hostel Mostel zou tien minuten lopen zijn vanaf het busstation dus we hadden veiligheidshalve 20 min ingecalculeerd, dat bleken er 30 te zijn.. De minuten zijn hier nog iets langer dan in Albanie dus.. Hostel Mostel is verder een heel relaxed hostel, ze hebben aan bijna alles gedacht, behalve aan airco.. Er hangen hier ook allemaal certificaten van verschilende prijzen die ze hebben gevonden maar volgens mij hebben ze die gewoon zelf gemaakt haha...

Omdat er hier een uur tijdsverschil is, hebben we gisteren pas om een uurtje of elf gegeten in een traditioneel restaurant.. Het eten was prima maar ik had toch iets meer verwacht daarom had ik nog maar een klassieke Chopska salade besteld; die zijn altijd relax om te temmen... Omdat we hier al eens zijn geweest, namelijk twee jaar geleden, herkenden we een aantal straten.. dan voel je je ineens minder toerist ook en veel meer thuis haha... Deze keer leek Sofia ook wel iets levendiger dan vorige keer, maar als ik het met goed herinner waren we hier twee jaar geleden op een zondag dus daar zal het wel door komen dan...

Vandaag gaan we met de bus naar Veliko Tarnovo. Dat schijnt een uurtje of drie hier vandaan te liggen; goed te temmen dus... Daar hebben ze ook een Hostel Mostel dus waarschijnlijk slapen we daar vannacht.. Ben heel erg benieuwd naar die stad omdat die veel mooier is dan Sofia.. Volgens mij lijkt het een beetje op Kotor; zo'n middeleeuwse stad...

Maar goed, vanavond en/of morgen weer een update!